Iedereen kent het stereotype beeld van het stuiterende jongetje met AD(H)D, maar dit geldt niet voor alle gevallen. Recente studies hebben aangetoond dat meisjes minder vaak gediagnosticeerd worden met AD(H)D omdat hun symptomen anders zijn dan verwacht. Bovendien tonen sommige kinderen en volwassenen alleen tekenen van snel afgeleid zijn of dagdromen, zonder hyperactiviteit. Dit staat bekend als ADD, ofwel Attention Deficit Disorder. De term suggereert een aandachttekort, maar is dit echt het geval?
Wat zijn de symptomen van ADD?
ADD is een verouderde diagnose, die tegenwoordig niet meer onder deze naam verschijnt. Volgens huidige diagnostische criteria kunnen er drie vormen van AD(H)D worden onderscheiden: voornamelijk onoplettend, voornamelijk hyperactief en een combinatie van beide. ADD komt grotendeels overeen met de voornamelijk onoplettende variant van AD(H)D.
Individuen met deze vorm van AD(H)D ervaren doorgaans aanzienlijke problemen met concentratie. Dit is waar de term aandachttekort op slaap. Mensen met AD(H)D raken namelijk snel het overzicht kwijt en hebben moeite om zich langdurig op één ding te focussen. Daarom wisselen ze snel tussen verschillende taken en vinden ze het moeilijk om een taak af te ronden. Daarnaast maken mensen met AD(H)D vaker fouten in hun werk, vergeten of verliezen ze dingen, en vinden ze het lastig om taken te organiseren.
Het diagnosticeren van AD(H)D bij volwassenen blijkt een uitdaging te zijn. Dit komt doordat de symptomen zich bij volwassenen anders kunnen manifesteren dan bij kinderen. Bovendien is er een gebrek aan onderzoek naar de symptomen bij volwassenen, wat het moeilijk maakt om deze nauwkeurig op te merken. Bovendien hebben volwassenen vaak strategieën ontwikkeld om met hun symptomen om te gaan, waardoor hun symptomen minder opvallen voor anderen.
Wat is de oorzaak van AD(H)D?
Hoewel er uitgebreid onderzoek is gedaan naar de oorzaak van AD(H)D, blijft de precieze oorzaak onzeker. Wel is vastgesteld dat het in de meeste gevallen erfelijk is. Momenteel zijn er twee belangrijke hypotheses over de ontstaanswijze van AD(H)D. Volgens sommige onderzoekers wordt AD(H)D veroorzaakt door een tekort aan dopamine in de hersenen. Dit is een neurotransmitter die verantwoordelijk is voor motivatie. Anderen hebben gesuggereerd dat de prefrontale cortex mogelijk onderontwikkeld is bij mensen met AD(H)D. Dit hersengebied speelt een rol bij planning en organisatie.
Is er daadwerkelijk een aandachttekort bij ADD?
Het brein van mensen met AD(H)D functioneert op sommige vlakken anders dan wat als normaal wordt beschouwd in de hedendaagse maatschappij. Hoewel bij ADD vaak wordt gesproken van een aandachttekort, zijn er onderzoekers en individuen met ADD die deze opvatting betwisten. Zij stellen dat mensen met AD(H)D geen gebrek aan aandacht hebben, maar eerder moeite hebben om deze te reguleren. Dit verklaart ook waarom ze wel voldoende aandacht kunnen opbrengen voor zaken die hen interesseren, of zelfs in een hyperfocusmodus kunnen belanden.
Welke behandelingen zijn er mogelijk voor AD(H)D?
Of je nu een officiële diagnose hebt of niet, het kan frustrerend zijn als je merkt dat je aandacht niet functioneert zoals je zou willen. Over het algemeen omvat de behandeling van AD(H)D vaak medicatie zoals Ritalin, Concerta of Dexamphetamine, die het dopaminegehalte in de hersenen verhogen. Niettemin reageert niet iedereen goed op medicatie, en sommigen geven er de voorkeur aan om eerst andere benaderingen te proberen. Cognitieve gedragstherapie wordt ook veel gebruikt bij mensen met AD(H)D, en verschillende coachingtechnieken hebben hun effectiviteit bewezen bij het verlichten van symptomen van AD(H)D.
Heb jij last van deze klachten en ben jij op zoek naar een psycholoog of coach? Bekijk hier wat Psycholoog.nl voor jou kan betekenen of plan een gratis adviesgesprek in!
Meer blogs lezen? Ga terug naar het overzicht.
